Είναι οι παλαιότερες γνωστές φωτογραφίες της Σικίνου. 

Υπήρχαν στη Σίκινο στο σπίτι του γιατρού Δημήτρη Πλατή (1857-1935) και τώρα ανήκουν στη Βίκυ Μάνου η οποία παραχώρησε ψηφιακά αντίγραφα στον Σύνδεσμο σαν θεμέλιο λίθο του Αρχείου Φωτογραφιών που φιλοδοξεί αυτός να δημιουργήσει.

Στη φυσική τους μορφή οι φωτογραφίες έχουν όλες τα ίδια τεχνικά χαρακτηριστικά και όπως μαρτυρούν τα πρόσωπα σε όσες υπάρχουν, όλες έχουν τραβηχτεί μέσα σε λίγες μέρες ακόμα και ώρες.

Καλύτερη εκδοχή μιας από τις φωτογραφίες αυτές, προερχόμενη δηλαδή από το ίδιο αρνητικό αλλά πολύ καθαρότερη, έχει δημοσιευτεί σε ημερολόγιο του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου. Το γεγονός ότι αυτή αποδίδεται σε συγκεκριμένο φωτογράφο, τον Γεώργιο Λαμπάκη, καθώς και η πληροφορία της κας Β. Μάνου ότι, όταν αυτός επισκέφτηκε τη Σίκινο φιλοξενήθηκε από τον Δ. Πλατή, δεν αφήνουν πολλές αμφιβολίες για την ταυτότητα και των υπόλοιπων φωτογραφιών. 

Η ακριβής χρονολόγησή τους δεν παραδίδεται αλλά με βάση βιογραφικά στοιχεία του Γ. Λαμπάκη, πιθανή χρονολογία είναι το 1885.

 

φωτ.1 :Άποψη του Κάστρου από το Χωριό

Η μοναδικότητά της βρίσκεται (μεταξύ πολλών άλλων) στην απεικόνιση του παλιού σπιτιού που βρισκόταν πάνω από την Πόρτα του Κάστρου. Την εποχή της φωτογράφισης ήταν η κατοικία του παλιού δήμαρχου Ιάκωβου Κορτέση, όπως αναφέρει το 1884 ο περιηγητής Θ. Μπέντ. Σε αυτό υπήρχε ο μοναδικός φούρνος μέσα στο Κάστρο και ο μόνος του νησιού σε όροφο (ανώι). Είναι γνωστό ότι όταν γκρέμισε έγιναν προσπάθειες να σηκωθεί άλλο σπίτι στη θέση του αλλά επειδή αυτό δεν στέριωνε, στο τέλος οι κάτοικοι απέδιναν τις αποτυχίες σε κατάρα του ασκητή Αρσένιου (μετέπειτα αγίου), όταν αυτός  διωχνόταν από τη Σίκινο. Όλες οι μεταγενέστερες φωτογραφίες δείχνουν το δεύτερο αυτό σπίτι με τα τρία βόλτα στο κατώι. Στα μέσα της δεκαετίας των ‘60 ο μαστρο Γιώργης Μάναλης (αράπης) κέρδισε το στοίχημα να πετύχει -όπως έλεγε- ό,τι δεν πέτυχαν οι προηγούμενοι, χτίζοντας το σημερινό κτίριο του Συνδέσμου (Ιατρείο και Τράπεζα), εκτός από την πλάκα που ρίχτηκε δέκα χρόνια αργότερα.

 

φωτ.2:Άποψη του Χωριού από τη Λόζια

Η μοναδικότητα της βρίσκεται μεταξύ άλλων στην απεικόνιση μύλων στο Χωριό, της εκκλησίας του άη Γιάννη του καλυβίτη στα σκαλιά, του πρώτου Σχολείου, του παλιού δρόμου της Αλοπρόνοιας κ.λπ. 

 

φωτ.3 :Ημίψηλα καπέλα και ρεντιγκότες στην πλατεία, βράκες και φέσια στον εξώστη. Δυο εποχές σε μια εικόνα. Εκτός από τα πρόσωπα, η μοναδικότητα της φωτογραφίας βρίσκεται στην απεικόνιση των κτισμάτων αριστερά που δεν υπάρχουν σήμερα ή έχουν αλλάξει με την επέκταση του ναού του Σταυρού. Η γυναίκα στον εξώστη είναι η Κατίγκω σύζ. Περικλή Οθωναίου (άλλη φωτογραφία-πορτραίτο της στολίζει το εσωτερικό του ίδιου σπιτιού ακόμα).

 

φωτ.4 :Τα ίδια πρόσωπα στην Πιάτσα με φόντο το σπίτι Α. Ντζιαντζιά 

 

φωτ.5 :Τα ίδια πρόσωπα στην Αλοπρόνοια με φόντο το Πυργάρι και το σπίτι του φανοφύλακα (Μήλα). Οι άνθρωποι ποζάρουν στα βραχάκια κάτω από το σπίτι του Γ. Βάχου. Το σπίτι Ρωμανού δεν έχει κτιστεί ακόμα (χτίστηκε το 1894 πάνω από τη σπηλιά αριστερά).

 

φωτ.6 :Επισκοπή